Yılmaz Şener, yayıncılığın içinden gelen bir isim. Tıpkı vakitte çeşitli mecmualarda küçük kıssalar, kitap tenkitleri yazdı. Yazmaya da devam ediyor. Bunun yanında Kör Adım üçüncü romanı ve evet, daha birinci haftadan ikinci baskıyı gördü. Biz de bu muvaffakiyetin sebebini ve romanın lezzetli yanlarını konuştuk…
ROMANIN İÇERDİĞİ GERÇEKLİKTİ BENİ YAZDIKLARIMA BAĞLAYAN
– Yeni kitabınız Kör Adım! Yazarken sizi yazdıklarınıza bağlayan şey neydi?
Kör Adım’ı yazarken aklımda olan birinci şey, gerçeklikten kopmadan bir roman yazmaktı. Ve en kıymetlisi, düzgün bir kıssa olmasıydı. Bu ikisini bir ortaya getirdiğimde yazmaya başladım. Ne yazdığımın farkındaydım; tanıdık karakterler, tanıdık bir coğrafya ve tanıdık bir devir. Yazarken çok keyif aldım. Karakterlerin ortasında geziniyor, onlarla bağlantı kuruyordum. Bazen bir hafta boyunca yazmadığım oluyordu ve o vakit karakterleri özlüyordum. Romanla bir bağ kurmuştum. Öteki kitaplarımda yaşamadığım bir histi. Romanın içerdiği gerçeklikti beni yazdıklarıma bağlayan.
İkinci haftasında ikinci baskıyı gördünüz. Kitaba olan ilgi gözle görülür bir biçimde. Beşerler artık yeni şeyler okumak istiyor. Kör Adım’a olan ilgiyi buna bağlayabilir miyiz?
Bence gerçeklik, her şeyin üstündedir. Daha tatminkâr olması da bu yüzdendi. Herkesin doğrusu, yanlışı şahsa nazaran değişebiliyor. Lakin gerçek tektir…
– Kör Adım ne anlatıyor?
Roman, bir insanın üç devrini anlatıyor. Bakmak, Duymak ve Anlamak olarak bu üç devri isimlendirdim. Son kısım Hissetmek ise, kitabın finali!
BİLİYORUZ Kİ, İNSAN SUSSA DA BİLDİKLERİ SUSMAZ
– Kitapta Ömer karakteri çok ilginç! Mehmet olan ismini değiştirip Ömer yapmasından sonra hayatı büsbütün değişiyor ve bu değişikliğin önüne geçmeye çalışmasına karşın durduramıyor. Ömer kimdir?
Mehmet’le başlayıp Ömer’e dönüşen ve tekrar Ömer’den Mehmet’e varmaya çalışan bir insanın karşısına çıkan derin hakikatler, onu birçok açıdan yaralıyor. Çocuklukta şahit olduğu bir olay, onu ömrü boyunca etkiliyor. Ona suskunluğu aşılayan bu olayı ömrü boyunca unutamıyor. Yalnızca ismi değil onu değiştiren, aslında hayat onu değiştiriyor. Ancak o gerçekleri değil, hayatı görmek istediği biçimde görmeye çalışıyor. Lakin biliyoruz ki, insan sussa da bildikleri susmaz.
– Kör Adım daha da okunacağa benziyor. Kitabı yazarken, okuru en çok etkileyen şurası olacaktır dediğiniz bir yer var mı?
Evet, var. Birinci kısımda Ömer’in bir duvar üstünde sigara içerken yaşadıklarıyla, finaldeki kısmın ilişkisi; romanda beni en çok heyecanlandıran temas. Ortada 30 yıllık bir fark var; fakat buna karşın o iki kişinin kurduğu irtibatı çok sevdim. Birinci soruda gerçekliğe vurgu yaptıktan sonra bunu söylemem saçma gelebilir; fakat emin olun çok gerçek bir durum. Ortada 30 yıl olmasına karşın o irtibat çok gerçek.
ROMANI YAZDIKTAN SONRA MÜELLİF GERİ ÇEKİLMELİ
– Romanda işlenen cinayet daima bir yan öge olarak kalıyor. Kitabın ana konusu olmuyor hiç. Aslında ana karakteri şekillendiren bir olay. Neden satır ortalarında bıraktınız bu en kıymetli mevzuyu?
O iki yaşlı insan nitekim de öldürüldü. Güya bu olay hiç yaşanmamış üzere hayatın satır ortalarında kaldı. Olağan bir ülkede toplumu ayağa kaldırabilecek bu durum, değil insanları ayağa kaldırmak, çabucak üstü kapatıldı. Aslında buna vurgu yapmaya çalıştım. Evet, o yaşanan şeyin gerçekliğine fakat bu biçimde vurgu yapabilirdim. Ortada öldürülen iki yaşlı insan var; lakin bu yalnızca küçük bir haber olarak kalıyor. Kitapta da o denli; o iki yaşlı insanın mevtini, husus tekrar açılınca okurlar anımsıyor. Satır ortalarında kaybolup gidiyor.
– Çok hayatın içinden bir yaklaşım… Pekala yeni roman çalışmanız var mı?
Evet, var. Tesadüf olsa gerek, Kör Adım’ı yazmaya başladığım güne denk geliyor. Ben zati daima Eylül ayında yazmaya başlıyorum.
– Son sorum biraz özel bir soru. Müellifle okur ilgisi üzerine. Bilhassa toplumsal medyanın bağlantı konusunda tüm duvarları ortadan kaldırmasıyla birlikte, müellifle okur ortasındaki o uzaklık de kalkmış oldu. Sizce bu olumlu bir şey mi? Mevzuya yaklaşımınız nedir?
Aslında her şeyde olduğu üzere bu da kişinin nasıl kullandığına bağlı. Bence olumsuz tarafı daha fazla. Muharrir, hiçbir biçimde kitapla okur ortasına girmemeli. Metnin gizemi, muharririn görünmemesine bağlı bence. Bir insanı tanıdığımızda, yazdıklarına olan yaklaşımımız daha farklı oluyor. Okuduğumuz her cümleyi, o kişinin kimliğiyle ilişkilendiririz. Ve ekseriyetle çok yakından tanıdıklarımızın yazdıklarını okumayız. Bence kitaplar bu münasebetin kurbanı oluyor. O yüzden romanı yazdıktan sonra muharrir geri çekilmeli. Metnin selameti açısından en doğrusu bu…
Damla Karakuş: Teşekkür ederim.
Yılmaz Şener: Teşekkür ederim.
Kör Adım
Yılmaz Şener
İthaki Yay.
S.: 206
Kitabı satın almak için tıklayınız: D&R
