KAFA, Mart ayı 67. sayısı için bir küçük seyahate çıkacağız, hazır mısınız? Kapağında “İnandığım şeyler için inatla çaba verdim.” kelamıyla özel bayanlardan Yıldız Kenter karşılıyor bizi. Bu sayıda büyük bir aşkla bağlı olduğu tiyatro ile ömrünü öğrenmeye, öğretmeye adayan Yıldız Kenter, pek yerinde bir tercih doğrusu. Malum, Mart ayı, Dünya İşçi Bayanlar Günü’nü barındırıyor içinde. Geçen ay sevgiden bahsetmiştik, sevginin ayıydı. Bugün de elleri emek kokan güçlü bayanlardan bahsetmeliyiz öyleyse…
Kadınların güçlü yanından bahsetmemize gerek olmadığı bir dünyayı düşletiyor bu hususlar bana, siz de bu türlü hissediyor musunuz? Art kapağa vardığımızda ölümcül gerçekler çarpıyor zira insanın yüzüne.
Onlar, inandığı, sevdiği şeyler uğruna çaba verirken, yalnızca yaşamak isterken katledilen bayanlar.
Onlar, artık isimleriyle yaşıyor…
KAFA Mecmua, art kapağında, bu özel bayanların isimleri ortasından sesleniyor: YETER!
Ve bu büyük harfleri yazarken, klavyemin tuşlarına daha sert bastığımı, karşı masamda oturan bir erkek arkadaşımla göz göze geldiğimde fark ediyorum. Bana gülümsüyor. Aslında bu kadar kolay diye düşünüyorum sonra. Cinsiyetimin bir ehemmiyet teşkil etmediği, birbirimize gülümseyebildiğimiz, mümkünse öldürülmediğimiz bir dünya diliyorum bir defa daha.
Hepimizin niyetine…
Bir de naçizane Yıldız Kenter için yazdığım cümleleri paylaşmak istiyorum sizinle.
Yıldız Kenter biyografisini okumak için tıklayınız.
YILDIZ HOCA VE TOMRİS UYAR
Madem güçlü bir bayan ile girizgah yaptık, ki mecmua de bu türlü yapmış. O vakit evvel Yıldız Kenter sahnede, daima olduğu, olması gerektiği üzere. Öğrencileri anlatıyor onu. Demet Akbağ, “Çocukluğumun, birinci gençliğimin kahramanı karşımdaydı işte…” diye saklayamadığı heyecanını, Erkan Can, “Hep dimdik yürürdü, topuklarına basa basa: Tak tak tak! Anlardınız, Yıldız Hoca geliyor…” diye hasretini paylaşıyor.
Ve bunun yanında birinci sayfayı çevirdiğinizde karşınızda gencecik Tomris Uyar! O, yeniden sevgi kanalından sesleniyor:
“Sevginin sırf bir his olmadığını biliyorum, bilgi de gerektirdiğini kendimden biliyorum. Sevgi savurganlığım yüzünden ha teğe su vererek çürüttüğüm kaktüsler hala aklımda…”
Tomris Uyar biyografisini okumak için tıklayınız.
30 YAŞINA GELECEK OLANA ÖĞÜTLER
Yine akıp giden pek çok yazı var KAFA’da. Biraz onlardan da bahsedeyim. Bu orta başlık için çok düşündüm, ikilemde kaldım. Zira en çok Sevgili Başar Başaran’ın “Ormanların Gümbürtüsü” yazısında cümlelerin altını çizmiştim. Lakin aklımın yarışını Sevgili Kaan Koç’un “30 Yaşına Gelecek Olana Öğütler” yazısı ve hasebiyle 30 yaşım kazandı…
Öğütlerden hepsi uygulanası elbette. Her bir cümleyi başka farklı okuyup hayata geçirmeli. Ben en saf öğüdü paylaşmak isterim sizinle:
“Bol bol su için. 30’lu yaşlara en yeterli hazırlık bol bol su içmektir.”
Peki Ormanların Gümbürtüsü mü ne oldu? Altını çizdiğim tüm cümleleri kendime saklayıp size akla gelen türkünün notalarını bırakmaya karar verdim…
Tabii daha bahsedilesi pek çok şey var; fakat çok uzatmamam da gerekiyor. Yoksa Zeki Kayahan Coşkun “Biz Neden Böyleyiz?” diye sorduğu değişik yaşananları yazmış. Uzman Ünsal Eriş, “Bahar Bahsi”nde kışı atlatabilmiş olmanın haklı çıkarından bahsetmiş. Sunay Akın, ”Harem İskelesi Caddesi’nde Bir Akşam…” Ömercik (Ömer Dönmez) ile tanışmasını anlatmış.
Daha neler, kimler…
BİR UĞRAŞ DAVETİ: 8 MART
Fatmagül Berktay’ın, “Bir Çaba Daveti: 8 Mart” başlıklı yazısı art kapağın çabucak önündeki sayfada. Şöyle sesleniyor:
“Kadınları birey olarak güçlendirmek için gerekli tedbirleri almaz ve onları, erkeklerin müdafaası altındaki ‘sahip olunan’ emanetler olarak görürseniz, bayana şiddeti önleyemezsiniz.”
8 Mart, kutlanmaya başlandığı günden bu yana dünyada emeli tarafında seyir değiştirdi kuşkusuz. Daima bayanların çiçek olduğunun, muhafaza altına alınması gereken hassas varlıklar olarak düşünülmesinin tersine birer birey olduklarının kabulüne muhtaçlık var tahminen de. Art sayfadaki isimleri düşünmeden ilerleyebildiğim bir yazı değil bu, esasen hayat da o denli ilerlemiyor. Bu bir bencillik anı mı bilemiyorum; lakin bazen bir şeyler geliyor aklıma. Size de tanıdık gelecek şeyler. 30 yaşına varamayan bir kız çocuğu olabilirdim. Ya da ne bileyim işte varsam da, gördüklerime morlukların gölgesinden bakıyor olabilirdim. Bu türlü olmadığım için kendimi şanslı saydığım vakitler var ve utanıyorum. Bu da BAŞ mecmuadan bahsedeyim derken koptuğum yolda itirafım olsun…
Onunla birlikte tekrar sesleniyorum: YETER!
Ve umuttan şaşmayan döngümüzde bu içeriği, mecmuanın içinde ikram edilen posterin Sadri Alışık yüzünden, Turist Ömer selamı ile ilettiği şu kelamla bitirmek istiyorum:
“Korkma, dünyada her vakit inanılacak sağlam şeyler bulunur.”
KAFA mecmuayı bayinizden ısrarla istemek için bu ay da çok sebebiniz var…
Sadri Alışık biyografisini okumak için tıklayınız.
*
Damla Karakuş
Instagram:
