/ ASLI DİDARİ
Aylardan temmuz. Hiçbir yer esmiyor! Serinleyecek yakın bir yerlere muhtaçlığımız var. Ege’nin, Akdeniz’in suyu üzere düşünmeyin; bu su Karadeniz’den bile soğuk! Yüzmeyi çok düzgün biliyor, denizi çok seviyorsunuz fakat giremiyorsunuz. Vaktiniz ve bütçeniz de kısıtlı. Dedenizin Boğaz’ı yüzerek geçtiği o öyküler yanlışsız. İstanbul’un dört bir yanı suyken, faydalanmamak olur mu?
Zaten kesinlikle kıyıda yürürken görürsünüz; daima emekli dedeler yüzüyor. Banklarda yeşilliklerde sereserpe uzanıyorlar. Dışarıdan bakıldığında görüntüsüne doyulamayan Boğaz’ın, sularının içindense görüntüyü seyretmek bir öbür hoş.
Giyin içinize mayonuzu, küçük bir yüz havlusunu kapıp, koyun poşete ve binin Boğaz’dan geçen bir belediye otobüsüne.
Burada verdiğimiz her detay akıntıya, rüzgâra nazaran değişebilir. Biraz da suda durumu hissedip ona nazaran hareket etmenizde yarar var.
GAZA GELMEYİN
Eğer beşerler denize giriyorsa, orada kesinlikle suya girişe erişilebilir bir nokta var. Bunun öbür bir izahı da “daha az tehlikesiz, daha az akıntılı bir yerdesiniz”. Şayet ortamı sevdiyseniz, denize girilen yerde bir merdiven ya da sivri kayalardan uzak doğal bir giriş varsa ve dahi akıntısı azsa işte burası tam aradığınız yer.
DENİZE GİRENLERİN ORTASINDA BİR DAYANIŞMA VAR
Üstelik Boğaz’da denize girme kültüründe birbiri ile dayanışma var. Göreceksiniz birinci selamı verdiğinizde, oradaki beşerler da sizinle selamlaşacak ve çabucak sizi içlerine dahil edecekler. Size denize girilen noktayı gösterecek, dikkat edilecekleri bir bir sıralayacak ve eşlik bile edebilecekler.
ŞU ANDAN İTİBAREN ORASI ARTIK SİZİN SAHİLİNİZ
Tüm bunlardan sonra orayı sevdi iseniz şayet orası artık sizin sahiliniz oldu. Daima gidersiniz. Sevemediyseniz de sahilinizi aramaya devam edin. Edin, edin. Göreceksiniz bu arayış bile insanı keyifli edebilir. Zira sıra dışı bir davranışın içinde olma hissi, rutinden uzaklaşma duygusu bile başlı başına bir macera değil mi?
BİLİRSİNİZ; BOĞAZ’A DALMAK DİYE BİR KÜLTÜR VAR
Sıcakta, dorukta güneş kavururken, siz Boğaz’ın serin sularına “cumburlop” diye atlarsınız. Hem yalnızca serinlemekle kalmayacak bir mit haline gelmiş “Boğaz’da denize girmek” tecrübesini yaşayıp, bu zevkinizi tatmin etmiş olacaksınız.
Düşünün bir… Suya girmişsiniz, su serin, havada tatlı bir esindi, küçük küçük dalgalar sizi hareket ettiriyor, uzaktan geçen lakin size az ötenizdeymiş üzere gelen teknelerle birliktesiniz. Ardınızda tüm heybetiyle Boğaz köprüsü, bir yanınız kız kulesi, kıyıda gri renge boyanmış dev binalar… Birden bu türlü bir fotoğraf karesinde olduğunuzu düşünün…
AMAN DİYEYİM AÇILMAYIN
Lütfen açılmayın. Boğaz’ın akıntısı üzücüdür. Adamı alır, göz açıp kapatıncaya kadar kıyıdan uzaklaştırır. Atlarken, havalara girip, “ben yüzmeyi çok düzgün biliyorum, bana bir şey olmaz” diye düşünüp, parendeler atmayın. Suyla latife olmaz, hele Boğaz’ın suları ile hiç olmaz. Burası öbür yerlere benzemez. Siz daha buralara yeni geldiniz. Etraftaki beşerlerle birlikte girin, birlikte çıkın. Onların açıldığı kadar açılın.
Girdiğiniz yeri, derinliğini, tabanının kayalarını tanıyın, tartın. Bundan sonra ona nazaran takılın. Sonra aklım sizde kalmasın.
SUDAN ÇIKIP SOSYALLEŞİN
Bu noktalar ekseriyetle parkların kenarlarında olduğu için denizden çıktığınızda çimlere oturmak, banklarda kurulanmak, oradaki seyyar çaycının semaverinde demlediği tavşan kanı çaydan içip, sohbet etmek imkanlarına da sahipsiniz. Yani anlayacağınız hem yüzecek, hem de sosyalleşeceksiniz.
ETRAFIMIZA RAHATSIZLIK VERMEYELİM
Boğaz’da denize girmek hakikaten de bir kültür işi. Denize kıyı bu parklar, tıpkı vakitte halkın da gelip rahatladığı alanlar. Etraftaki insanları rahatsız etmemek, taşkınlık yapmamak kural.
“BEN YÜZMEYİ BOĞAZ’DA ÖĞRENDİM” DİYENLERİN HAVASI
Hani bazen derler ya “Ben yüzmeyi Boğaz’da öğrendim.” Bunu diyenin ses tonunda gururlu bir tını oluşur hani. Yani “ben yüzmeyi en güç kaidelerde öğrendim ve bu yüzden en uygun ben yüzerim”in havası… İşte kalıplaşmış bu kelam bile Boğaz’da denize girilme alışkanlığın evvelden ne kadar yaygın olduğunun bir göstergesi.
Peki nerelerde bu eşsiz noktalar…
ORTAKÖY KIYISI ÇOCUKLARA KALDI
Ortaköy kıyısı Boğaz’ın hareketliliğine nispeten küçük bir liman üzere daha kıpırtısız bir denize girme alanı. Lakin eskiye oranla o kadar dolu ki beşerler artık buradan denize giremiyor. Lakin bu kural çocuklar için geçerli değil. Onlar vapur iskelesi ve cami ortasında suya küçük balıklar üzere bir atlayıp, bir kıyıya çıkıyorlar. Ortada kıyıya bağlı sandallar da onların oyun bahçesi üzere.
EN ÜNLÜSÜ RUMELİ HİSARI ÖNÜ
En bilineni Rumeli Hisarı’nın önündeki fenerin çabucak tabanındaki. Burası herhalde Boğaz’da denize girilen en geniş ikinci alan. Şezlongları ile gelip, güneşlenenler bile var. Daima tıpkı beşerler çoğunlukla. Bir ortada oturuyorlar. Her vakit koyu bir sohbet, keyifli bir muhabbet içindeler… İşte kapatılması ya da küçültülmesi planlanan nokta olduğunu duyduğum yer de tam burası.
TRAFİK BARİYERLERİNE ÇAMAŞIR İPİ MUAMELESİ YAPMAYIN
Balık tutanlar, denize girenler, onları izleyenler… Sohbetler… Çabucak geriden geçen araçların meraklı bakışları. Yolda bulunan müdafaa demirlerine kuruması için asılan mayolar, çamaşır ve havlular… Herhalde dünyanın hiçbir yerinde bu demirler, çamaşır ipi muamelesi görmediler. Varsa bir bankın üzerini yahut ağaçta kurutmayı tercih edin.
YENİKÖY’DEN DENİZE GİRMEK UNUTULUR MU
Yeniköy’de denize girilen nokta, öteki kıyılara oranla yoldan daha uzak. Orada bulunan park, denize girenleri gizler. Evvelden o noktada; soyunma kabinleri olan dar bir kaldırımdan oluşan, küçük bir plaj bile vardı. Suyu da temizdi, kıpırtısızdı. Üstelik birinci giriş yeri çok rahattı. Yeniköy’de denize girenler bu anılarını hiç unutmazlar, yoldan geçerken akıllarına kesinlikle gelir.
Yeniköy deyince insanın aklına ister istemez birebir güzergahtaki “Tarabya” da geliyor. Orada bulunan denize giriş noktası doğal ki paralıydı. Bildiğiniz bir plaj havasındaydı. Hem de lükstü. O denli her keseye uygun bir yer de değildi. Güvenlikli bir alandı. O yüzden bu yazıda onu es geçiyorum.
KİREÇBURNU DA VAR
Kireçburnu, Sarıyer ilçesine bağlı bir semt. Deniz kıyısında geniş bir beton yaya yolu var. Beşerler burada da bayanlı erkekli denize giriyorlar. Beşiktaş’tan Sarıyer’e gelirken sağ tarafa bakınca görüyorsunuz. Siz aracın içinde kan-ter içindeyken, bir yandan denize girenlere gıpta ile bakıyorsunuz. İşte bu hisler size kentin sunduğu sürprizlerden.
Foto altı: Kireçburnu’nun 1971’deki hali…
ÜSKÜDAR’I BİRAZ GEÇİNCE…
Üsküdar vapur iskelelerinden Beylerbeyi istikametine hakikat gidildiğinde bir kaç noktada insanların denize girdiği görülür. Lakin buralar kentin kalabalığına çok yakın olduğu için bence çok da keyifli sayılmaz.
Güray Ayyıldız, yaz aylarında Silivri’ye gelen günübirlikçilerin istilasından kaçıp; Boğaz’da denize girmeyi tercih ediyor.
KULELİ’Yİ GEÇİYORSUN, AZ ÖTEDE YÜZÜN
İşte burası olur. Kuleli’yi biraz geçince az ötede büyükçe bir parkın sağ tarafı. Denize girenler sandalye formundaki şezlonglarını beraberlerinde getirmişler. Daima suya atlayıp, 5-10 metre açılıp tekrar kıyıya çıkıyorlar. Çok keyifli bir ortam oluşturmuşlar. Yeni gelenlere yol gösteriyorlar. Hatta dikkat ettim, yeni biri suya girdiğinden onunla birlikte yüzüp, sağını-solunu kolluyorlar.
Bir de bu türlü orta yerler var. Çoklukla Asya yakasında. Boğaziçindeki konutların ortalarından denize açılan boşluklar… Gerçi buradaki boşluk bir biçimde kapatılmış lakin olsun…
ANADOLU HİSARI’NIN YANINDA DA YÜZÜLÜR
Anadolu Hisarı’nın sağ yanında da denize sıfır noktasında büyük bir boşluk var. Buradan da denize girmek mümkün.
BEYKOZ’DA MERDİVENDEN ATLAMAK ÜNLÜ
Beykoz, Boğaz’ın son noktası. Burada denize girenler çok daha fazla. Ya teknelerin içinden suya atlıyorlar ya da kıyıdaki demir parmaklıklardan. Yalnızca kendileri serinlemiyor, seyredenlere de görsel bir şölen sunuyorlar.
Buradaki alan çok geniş ve büyük bir havuz üzere kıpırtısız. O nedenle çok fazla istek görüyor. Öbür yerlere kıyasla daha korunaklı. Suya girenlerin sayısı beşere inanç duygusu veriyor. Geniş bir alan olmasından ötürü da İstanbul Boğazı’nın bilinen son dalyanı Beykoz’a kuruluyor.
Paşabahçe de Boğaz’dan denize parasız ve teklifsiz girilebilecek noktalardan.
KAVAKLARI UNUTMAYALIM
Anadolu Kavağı ve Rumeli Kavağı’ndan da teknelerin bağlı olduğu noktalardan suya atlayarak serinlemek mümkün. Her iki nokta da boğazın girişi olduğu için açılmak çok tehlikeli olsa da suyu çok berrak ve mantara şaheser…
BOĞAZ’DA DENİZE GİRMEYE SEVDALI BİR DE KÜME VAR
“Open Water” kümesi, Boğaziçi Kıtalararası Yüzme Yarışları’na katılan, amatör ve profesyonel olarak yüzme sporu ile ilgilenen üyelerden oluşuyor. Bu küme için Boğaziçi yarışları bir tutku. Seçmelerine katılıp, geçtikleri vakit, onlar için hayat başlıyor.
Yarış parkuru mu? Ha o Asya yakasında Kanlıca’dan başlayarak, Avrupa Yakasında Kuruçeşme’de son buluyor.
KANDİLLİ’DEN SELAM OLSUN
Kandilli İskelesinin önünden de denize girdikleri var. Çoklukla vapur iskelelerinin bulundukları noktaları tercih ediyorlar.
Onlar için mevsimin bir değeri yok. Boğaz’ı kendilerine mesken edinmişler. Kışın Kuzguncuk’ta, yazın Salacak’ta denize giriyorlar. Birçoklarında eşleri kendilerine eşlik ediyor. Kışın kıyıda yaktıkları ateşte ısınıyorlar. Kışın kıyafetleri, aksesuarları bu sporu takviyeler nitelikte. Boğaz’daki denize giriş fotoğrafları bol bol çektirip, toplumsal medya hesaplarında paylaşıp nispet yapıyorlar. Eee çok haklılar…
ELBETTE ÖBÜR YERLER DE VAR
Hoş, dilerseniz İstanbul’da Büyükçekmece’de, Silivri’de, Şile ve Tuzla’da da denize fiyatsız girebilirsiniz lakin biz burada yalnızca Boğaz’ı baz aldığımızdan onlara hiç değinmedik.
