Güneş’i birinci kere “Kapının Gerisindeki Ben” ile tanımıştık. Tarihi roman tipinde yazdığı bu kitap çok sevildi. Ondan bir devam romanı bekleniyordu ki, Güneş, polisiye cinsinde yazdığı “Hokus Pokus” ile selamladı okurunu. Emine Bulut cinayeti onu çok sarsmış, elinde kalemi varken “Sessiz kalmayın, hassas olun!” mesajını vermek istemişti.Canlılara verilen şiddetin karşısında bu kere kitabı ile duruyor Güneş. Karakterleri üzerinden okuruna manalı bildiriler veriyor…
Güneş ile Karaköy Novotel’de buluştuk. Otelin değerli misafirliğinde görüntü çekimi de yaptık, pek çok derin mevzudan konuştuk. Yakında onu da sizinle kadinvekadin.net Youtube kanalında paylaşacağım; lakin artık Hokus Pokus üzerine konuştuğumuz röportajımız ile sizi baş başa bırakıyorum…
EN AZINDAN ROMANIMDA BAYANLARIN, ÇOCUKLARIN VE HAYVANLARIN KATLEDİLMESİNE PÜRÜZ OLABİLİRİM
– Güneşcim, kusursuz bir lansmanda yeni kitabınla tanıştık: Hokus Pokus! Bir polisiye roman. Tarihi romandan sonra diğer bir üslup. Buradan başlayalım mı konuşmaya? Neden polisiye?
Evet, şahane bir lansman geçirdik. O akşam beni yalnız bırakmayan, heyecanıma ortak olan tüm dostlarıma teşekkür ederim. Dışarıdan bir göz baktığında tarihi bir romandan, polisiye bir romana geçiş enteresan ve sert gelebilir. Lakin okuyucu bilmeli ki yalnızca tıp olarak yazdıklarım farklı. Benim kitaplarımın ana özelliği hepimizi ilgilendiren, tahlilleri bulunamayan toplumsal sorunlar içermesi… Elhasıl bir sesleniş, bir reaksiyon de denebilir.
– Pekala kıssası nasıl geldi sana? Bu türlü bir kurguya nasıl karar verdin?
Ağustos ayının sonlarıydı yanlış hatırlamıyorsam. Hem akşam haberlerini izliyordum hem de senaryo bitirmeye çalışıyordum. O sırada Emine Bulut haberi ekrana düştü. Kanım dondu, insanlığımdan utandım. Hani balık kılçığı boğazına takılır da nefes almakta zorlanırsın ya tam da o haldeydim işte. Göz nazaran göre bir bayan, evladının gözleri önünde katledildi ve kimse bir şey yapamadı. Yazdığım senaryoyu bırakıp o an katledilen bayanlara ve çocuklara ithafen polisiye bir roman yazmaya başladım. En azından romanımda bayanların, çocukların ve hayvanların katledilmesine pürüz olabilirim, iki ayaklı şeytanlara da cezalarını veririm diye düşündüm ve ortaya ‘HOKUS POKUS’ çıktı.
ERCÜMENT’İN ÖYKÜSÜ HEM ACI DOLU HEM DE İÇİNDEN ÇIKILAMAYACAK KADAR GÜÇ
– Komiser Ercüment nasıl bir polis? Kitabın kapağında, “Ben Komiser Ercüment, gerçek bir sihirbazım.” diye bir cümle var. Onu sihirbaz yapan ne?
Komiser Ercüment, cinayet ofiste çalışan genç, zeki ve her şeyden evvel içinde adalet terazisini istikrarda tutan birisi, yani benim için uygun bir insan. ‘Hokus Pokus’ u, kitabın müellifi yani ben çocukluktan beri çok kullanırım. Güya ‘Hokus Pokus’ dediğimde tüm berbatlıklar yok olacak üzere gelirdi. Çocuk aklı işte ne olacak! İşte yarattığım kahramanım da benim üzere. Güya benim öteki yarım denilebilir. Ercüment, kısaca Ercü, çocukken yetimhanenin bahçesinde bulduğu bir kol kesimiyle sihirbazlık yeteneğini arkadaşlarına göstermeye çalışsa da büyüdüğünde kentin en yetenekli komiserlerinden biri olmuştur.
– Pekala ya duygusal istikametinde neler var Komiser Ercüment’in?
Yetimhanede büyümesine karşın hayata karşı bir sıfır yenik başlasa da ömrü boyunca daima gerçek insanlara denk geldiği için bir o kadar da şanslı denilebilir. Sevmenin, sevilmenin nasıl olduğunu güzel bilen nadir insanlardan biri olan genç komiser, âlâ bir insan olduğu kadar da hatalılar karşısında agresyon sorunu olan bir adam. Yani vereceği anlık reaksiyonlardan sebep, aslında kestirilemeyen biri de denilebilir.
– Kendine kızdığı anlar da çok…
Şehirde işlenen ve her geçen gün artan bayan ve çocuk cinayetlerini engelleyemediği için kendini daima suçlayan, bir taraftan da doğduğu gün yanlışsız adrese yani yetimhane kapısına kundaklanıp bırakılan, geçmişini arayan ve kötülerle savaşmaya ant içmiş bir beşerden bahsediyoruz. Yani Ercüment’in kıssası hem acı dolu hem de içinden çıkılamayacak kadar güç.
TEK İSTEĞİM, BAYANLARIN VE ÇOCUKLARIN KATLEDİLİŞİNİN DEĞİL DE, MUVAFFAKİYETLERİNİN KONUŞULDUĞU BİR DÜNYADA YAŞAMAK
– Bayana ve çocuğa yönelik şiddet, öykünün ana konusu. Biraz bu mevzuda konuşalım istiyorum. Romandan bahsedeceğiz; fakat genel olarak neler söylemek istersin?
Yıl 2020… Biz hala önüne geçemediğimiz bayan ve çocuk cinayetlerini konuşuyoruz. Pekala bu cinayetleri kim durduracak? Ben akşam haberlerini izlemekten ya da gazete okumaktan korkar hale geldim. Sanki bir bayana, bir çocuğa, bir hayvana yeniden ziyan geldi mi diye dehşetler içinde yaşıyorum. Ne garip değil mi? Meğer bu cinayetleri işleyenler tekrar insan evladı. İnsan artık şeytana bile pabucunu zıt giydirecek kadar tehlikeli ve makus. Bir bayan olarak isyanım çok büyük. Tek isteğim bayanların ve çocukların katledilişinin değil de, muvaffakiyetlerinin konuşulduğu bir dünyada yaşamak.
– Pekala sence bunun tahlili nerede?
Bu konuda devlet yetkililerine büyük misyon düşmekte. Bayana karşı şiddetle ilgili dünyanın en değerli kontratlarından biri olan bayana yönelik şiddet ve konut içi şiddetin önlenmesi ve bunlarla uğraşa dair Avrupa kurulu mukavelesi yani kısaca İstanbul mukavelesini birinci imzalayan ülkemiz olmasına karşın gerekli cezaların yer verilmediğini hepimiz biliyoruz. Bu doğrultuda kontratın ana odağı bayanlar ve çocuklar olmakla birlikte onları korumak da devletin asli misyonudur. Öldürmenin ve istismarın mazereti olmaz o yüzden bu kabahatlerin affı olmaz.
HOKUS POKUS İÇİN, HER TÜRLÜ ŞİDDETE HAYIR DİYE YILLARDIR BAS BAS BAĞIRMAMIN YAZIYA DÖKÜLMÜŞ HALİ DE DENEBİLİR
– Pekala ya romanına husus olan öykü? Biraz da ondan konuşalım mı?
Cinayetleri çözmedeki başarısıyla bir efsane haline gelen Komiser Ercüment cürüm dolu İstanbul sokaklarının endişeli düşüdür. Doğduğu günden bu yana yaşadığı acılar ona hayatla başa çıkmayı öğretirken, çözdüğü her cinayetin akabinde bir öbür kötülükle yüzleşmeye devam eder. Bilhassa de şiddet görüp katledilen bayanlarla çocukları ve zulme şahit olan insanları tanıdıkça tek başına bile olsa berbatlığa karşı savaşmaya ant içer. Bir gün genç komiser 27 yıldır aranan katil zanlısı Bahtiyar’la sorgu odasında karşı karşıya gelir. Bulgaristan’ da bir devlet adamını öldürmekle suçlanan Bahtiyar, ısrarla saf olduğunu söyler. Bu kelamlar, köşeye sıkışmış bir adamın kendini kurtarma uğraşları mı, yoksa 27 yıldır su yüzüne çıkmayı bekleyen gerçeklerin ayak sesleri midir? Ercüment yanıtları bulmak için geçmişin izini sürmek zorunda kalacak, ulaştığı gerçek ise birçok insanın hayatını bir anda değiştirecektir. Kısaca Hokus Pokus’ un konusu bu. Her türlü şiddete hayır diye yıllardır bas bas bağırmamın yazıya dökülmüş hali de denilebilir aslında.
– Bayan karakterlerini de tanıyalım mı?
Canan, Ercüment ile birlikte yetimhanede büyümüş, ünlü bir rock yıldızı ve sevgililer. Aşkları birinci günkü üzere taze… Bayanlar ve çocuklar faydasına bir sürü toplumsal projeler yapıp konserler veriyor.
Ayşen Müdire, Canan ve Ercüment’ in büyüdüğü yetimhanenin müdiresi. Yetimhanedeki hiçbir çocuğu oğlu Cansel’den ayırmaz. Onları o kadar çok sever ki tüm çocukları sevgisiyle boğar. Âlâ kalpli, çalışkan, bakımlı bir bayandır.
Elif, olay inceleme sorumlusu. Ercüment’ in yeterli dostu. Zeki ve bir o kadar sorumluluk sahibi bir bayan.
Sadece 3 karakterim onlar; fakat kitapta birçok bayan karakterim var. Kitabın büyüsünü bozmak istemediğim için bu kadarı kâfi diye düşünüyorum. Okuduğunuzda tüm bayan karakterlerimle tanışacaksınız.
“SESSİZ KALMAYIN, HASSAS OLUN!” İLETİSİNİ VERMEK İSMİNİ HOKUS POKUS’U YAZDIM
– Şiddete yönelik pek çok içerik üretiliyor. Pekala senin Hokus Pokus’u yazarken emelin neydi?
Tabii ki farkındalık yaratmaktı. Son devirlerde anladım ki toplum olarak refleksimizi kaybetmişiz. Yardım çığlıklarına el uzatılmadığını, görmezden gelindiğini, aman kesinlikle birisi yardım eder ya da polisi arar diye düşünenlerin fazlalığını fark ettim. Daima birisi çözer, birisi yardımcı olur, biri kesinlikle görmüştür, biri kesinlikle şikayet eder kanılarıyla sorunu çözmesi için diğerine topu atarak etliye sütlüye karışmadan kenarda durmanın katillere hizmet etmek olduğunu herkesin görmesini istediğim için “Sessiz kalmayın, hassas olun!” mesajını vermek ismine Hokus Pokus’u yazdım.
– Karakterlerin kimlere ne anlatacak?
Karakterlerim şiddete sessiz kalan birçok bireye insanlık dersi verecek. Bu kadar net söylüyorum.
– Pekala Güneş, bir bayan olarak sen yazarken neler hissettin?
Tabii ki yazdığım hususun hiddetini, şiddetini çok düzgün bildiğim için yazarken kalbim acıdı. Sonuçta insanların yok oluşuna, çaresizliğine kör kalıyorsanız o göze gereksiniminiz yok demektir. Ben kalamadım açıkçası. Zöhre, Hoş, Ayşe, Beyaz… Yazmakla bitmez karakterlerim. Evet, hepsinin üzücü bir kıssası var.
– Hangi karakter seni daha çok etkiledi?
Ayşe en çok etkileyenlerden biriydi beni. 14 yaşında ailesi tarafından başlık parası karşılığında 35 yaşındaki tecavüzcüsüne satılmış, geride kundakta bir kız bebek bırakıp intihar etmiş bir kız çocuğundan bahsediyorum.
YAZMAK BENİM VAROLUŞUMDA VAR
– Biraz da yazarlığından konuşalım. Kapının Arkasındaki Ben’den sonra Hokus Pokus, bir polisiye. Polisiye yazmak güç muymuş? Kıyaslama yapabiliyor musun?
Yazmak benim varoluşumda var. Senaryolar yazıp, sinemalar yaparken yanına romanlarımı da ekledim ve eklemeye devam edeceğim. Zati yazdığım öyküleri okuduğunuzda sinematografik bir algı yaratıyor. Bu da yaptığım işlerle alakalı bir durum. Kapının Gerisindeki Ben ve Hokus Pokus yalnızca çeşit olarak farklı; fakat ortak istikametleri çok. İkisini de toplumsal dertleri lisana getirmek için yazdım. Gaye tıpkı olunca teknik pek güç gelmiyor.
– Bundan sonra öbür bir çeşit deneyecek misin? Sırada ne var?
Sıklıkla polisiye roman yazacağım, şimdilik o denli görünüyor. Kapının Gerisindeki Ben ve Hokus Pokus’ un devam niteliğinde kitapları da gelecek ancak şuanda güldürü çeşidinde bir senaryo yazıyorum. Sanırım biraz gülmeye muhtaçlığımız var.
Damla Karakuş: Teşekkür ederim.
Güneş Altunkaş: Teşekkür ederim.
Hokus Pokus
Güneş Altunkaş
Nemesis Kitap
S.: 256
Kitabı satın almak için tıklayınız: kitapyurdu
*
Damla Karakuş
[email protected]
Instagram: biyografivekitap
