Karabağ’ın başşehri olarak kabul edilen Hankendi kentini Aralık 1991’de işgal eden Ermenilerin, bayan ve çocuk ayrımı gözetmeksizin yaptığı Hocalı Katliamı’nda, birçok aile büsbütün yok olurken kimileri da çok sayıda yakınını kaybetti.
Katliamdan kurtulanlar, yaşadıkları azapların ve yakınlarını kaybetmenin acısını ise bugün hala hatırlıyor.
KATLİAMIN ŞAHİDİ KONUŞTU
Hocalı’dan kaçmaya çalışırken 19 yaşındaki eşini kaybeden, kendisi de 27 gün esir hayatı yaşayan 52 yaşındaki Valeh Hüseynov, hiçbir vakit hafızasından silemediği o günleri anlattı.
KASABAYI TERK ETME KARARI ALMIŞLARDI
Hüseynov, katliamdan aylar evvel Hocalı’nın tam manasıyla abluka altına alındığını, doğal gaz ve elektriğin kesildiğini belirterek, helikopterlerle sağlanan ulaşımın ise birkaç helikopterin vurulmasının akabinde durduğunu söyledi.
Ermenilerin 25 Şubat 1992’de akşam saatlerinden itibaren 10 koldan tanklarla akına geçtiğini belirten Hüseynov, artık dayanamayacaklarını anladıklarını ve kasabayı terk etmeye karar verdiklerini söyledi.
“ÇOK SAYIDA TEMİZ İNSAN VAHŞİÇE KATLEDİLDİ”
Hüseynov, soğuk ve karlı hava kurallarında bir küme Hocalılı ile Ağdam bölgesine yanlışsız ilerlediklerini vurgulayarak nasıl esir düştüğünü şu sözlerle belirtti:
“Yaşlı, bayan ve çocukları Gargar Irmağı’ndan geçirdik, ormanlık alanda karanlıkta yola koyulduk. Bir süre geçtikten sonra önümüzü kestiler ve ateşe tuttular. Çok sayıda temiz insan, Ermeniler tarafından vahşice katledildi. Olaydan 5 ay evvel evlendiğim eşim de kurşun yarası alarak şehit oldu. Kimileri kaçmayı başardı lakin ben eşimin cesedini orda bırakmak istemedim. Sonuçta Ermenilere esir düştüm.”
“GİTAR ÇALDIĞIMI ÖĞRENİNCE PARMAKLARIMI KIRDILAR”
Yakalandığı birinci gün Ermenilerin kendisini zalimce darbettiğini, azabın sonraki günlerde de sürdüğünü söyleyen Hüseynov, “Ben gitar çalıyordum, bunu öğrenince evvel parmaklarımı kırdılar sonra tırnaklarımı çektiler. Daha sonra elimi sıcak sobaya basarak yaktılar. 27 gün cehennem hayatı yaşadım ama ölmedim. Ağdam bölgesinin kumandanlarından Allahverdi Bağırov’un yardımı sayesinde esirlikten kurtuldum. Beni 3 Ermeni esirle değiştiler. Benimle değiştirilen Ermeniler, çok düzgün durumdaydı. Ben ise yara bere içerisinde, ayakta duramıyordum.” dedi.
Öte yandan, Hüseynov, o devirdeki aldığı maddi yaraların tam olmasa da düzgünleştiğini ancak manevi yaraların lakin Karabağ’ın işgalden kurtulmasıyla güzelleşebileceğini belirtti.
