Çoksatan kitapların ünlü müellifi Rövşen Abdullaoğlu, bugüne kadar ülkesi Azerbaycan`da irfan, ideoloji, motivasyon psikolojisi, ferdî gelişim ve roman cinsinde, Bu Kentte Kimse Yok mu, Güç Olsa Da Hayat Devam Ediyor gibi isminden kelam ettiren toplam 26 kitap yayımladı. Motivasyon kitaplarında Batı ve Doğu psikolojisine yönelen, teolojik ve ruhsal yaklaşımları sentezleyerek yeni motivasyon usulleri sunan Abdullahoğlu, kısa müddette geniş bir okur kitlesi kazandı. Kitapları Türkçeye, Rusçaya ve İngilizceye çevrilen müellif, üniversitelerde ferdî gelişim konusunda eğitimler veriyor, çeşitli etkinlikler kapsamında öğrencilerle de sık sık bir ortaya geliyor.
Bilimsel bir araştırma için gittiği Antarktika’dan yeni döndü. Bu sıkıntı ve ilgi çeken seyahati ve kitaplarını sordum kendisine. Daima birlikte okuyalım…
BU KENTTE KİMSE YOK ROMANI, BENİM İÇİN ÇOK ÖZEL
– Türk okurlar, sizi “Zor Olsa da Hayat Devam Ediyor” kitabıyla tanıdı. Bu hususta neler düşünüyorsunuz?
Türkiye’de, Temmuz ayında yayımlanmış “Zor Olsa da Hayat Devam Ediyor” kitabımın okurlar tarafından böyük ilgiyle karşılandığı ve yakın günlerde tekrar baskıya gideceği haberini aldım ve çok sevindim. Bu kitap Azerbaycan’da çokca okura, hayata tekrar tutunma ümidi vermeyi başardı. Birkaç yıl evvel yayınlansa da hala bestseller listesinde ve her vakit çok hoş yorumlar almaktayız. Beşerler için yararlı olduğunu görmek çok süper hisler yaşatıyor.
– Bildiğim kadarıyla Azerbaycan’da çok satan “Bu Kentte Kimse Yok” romanı Türkiye’de de yayınlanacak. Neler hissediyorsunuz?
“Bu Kentte Kimse Yok” romanı, benim için çok özel. Romanda hayata dair aradığımız birçok sorunun yanıtı gizli. Türkiye’de de yayınlanacak olması beni çok heyecanlandırdı, birebir vakitte çok gururlandırdı. İnanıyorum ki, birebir başarıyı Türkiye’de de gösterir ve okurlar tarafından çok sevilerek okunur.
SEYAHET ETTİĞİM YERLERİ PLANLI BİR BİÇİMDE SEÇİYORUM
– Hayatınızda çeşitli ülkelere seyahatlere de vakit ayırıyorsunuz. Seyahatler size neler kazandırıyor?
Seyahatlerin ruhsal ve ferdî gelişimimizde yararı o kadar çok ki, bu hususta ayrıyeten bir kitap yazmak gerekiyor. O denli bilgiler vardır ki onları okumayla sağlamak mümkün değildir. Birçok his ve izlenim de yalnız seyahat sırasında yaşanıyor. Ünlü düşünürlerden birini bu bahiste bir kelamı var: “Dünya kalın bir kitap. Onun sayfalarının birden fazla seyahatlerle okunur.”Bense şöyle söylerdim: Dünyayla birlikte kendini de keşfediyorsun, tanıyorsun. İnsan her seyahatte kendi sonlarını da genişletir ayrıyeten zayıf noktalarını da görür.
– Seyahat etmek bir yandan da bizi motive ediyor, değil mi?
Seyahat sırasında insanların daima hareket, gelişme hâlinde olduğunu görüyorsun. Bu ise sana güçlü motivasyon sağlıyor. Su hayattır lakin hareketsiz kaldığında o da kalitesini kaybeder. Hudutlu bir çerçevenin içinde kalmak elimizde ne kadar çok sınırsız imkanlar olduğunu görmemizi pürüzler. Bir mühlet sonra o imkanlar da mahvolup masraf. Seyahatler ufkumuzu genişletir, farklı milletleri, farklı sanat örneklerini, dünya siyasetini anlamak için gözlerimizi açar. Çok seyahat eden insan tenkitlere, ıslahatlara açık olur, farklı yaklaşımlar, yenilikler onu korkutmaz. Hoşgörülü olur, empati hüneri yükselir.
– Gezdiğiniz ülkeler, kitaplarınıza da ilham oluyor. Nereye gideceğiniz planlı mı? Bu süreç nasıl işliyor?
Seyahat ettiğim yerleri planlı bir halde seçiyorum. Gördüklerim daha sonra eserler için materyale dönüşüyor. Görüp, hissedip, yaşayıp yazmak yapıta özel bir tat katıyor – eser canlı oluyor, nefes alıyor, muharririn izlenimleri orada hissediliyor.
– Bir örnek verebilir misiniz?
Srebrenitsa katliamı ile ilgili Raylara Yatan Adamromanında birtakım kısımlar var. Bosna Hersek’teyken Srebrenitsa’da bulundum, katliam kurbanlarının mezarlarının bulunduğu mezarlığı ziyaret ettim, o olayın canlı şahitleriyle görüşüp konuştum. İnsan adeta olaylara şahit oluyor. Bu izlenimler yapıtın kahramanlarıyla aynılaşmayı, onların acılarını derinden hissedebilmeyi sağlıyor. O vakit müellif, yapıtı bir meta olarak değil, kendisinin bir kesimi olarak görüyor, oluşması için canını ortaya koyuyor. Mukadderatı onu endişelendiriyor. Eser de hoş oluyor, akıbeti öteki kitaplardan faklı oluyor.
BU SEYAHATİMLE İLGİLİ ŞUNU SÖYLEYEBİLİRİM: BEKLEDİĞİMDEN DAHA DA HOŞ GEÇTİ
– Afrika’yla ilgili de bir kitabınız olacak, değil mi? Ne vakit yayımlanacak?
Afrika ülkelerine üç seyahat yaptım, elimde çok farklı gereçler var. Birinci kitabın konusu artık hazır, üzerinde çalışıyorum. Bu yıl yayımlanır diye düşünüyorum.
– Pekala ya Antarktika seyahatiniz, onu da tamamladınız? Sanırım en çok onu merak ediyorum. Nasıldı?
Daha çok şaşkınlık hissediyorum. Bazen bu seyahat bir hayalmiş üzere geliyor. İnanılmaz izlenimler var. Hayli değişik ve kıymetli bilgilerle döndüm.
– Güzergâhınız nasıldı?
Uçakla Bakü’den İstanbul’a, oradan Brezilya’ya, oradan da Arjantin’e. Arjantin’in en güneyindeki Ushuaia kentinden Antarktika’ya kadar olan ara 1000 km’dir. O arayı de gemiyle katettik.
– Harika! Pekala Antarktika’yla ilgili size sorulan en enteresan soru ne?
İlginç sorular çok, sık sık kutup ayısı görüp görmediğimi soruyorlar. Kutup ayıları ise Antarktika’da değil, Kuzey Kutbu’nda yaşar : )
– Gezi nasıldı? Beklediğiniz üzere geçti mi?
Genel olarak hiçbir seyahat tam olarak istediğiniz üzere geçmez. Biz hayatımızın yarısına hâkimiz. Öteki yarımız birçok sübjektif ve objektif etkenlere, beklemediğimiz, bize bağlı olmayan olaylara bağlıdır. Bazen istediğimizi yapamayız, bazen planlarımız beklediğimizden daha hoş gerçekleşir, bazen de hiç beklemezken daha değişik olaylarla karşılaşırız. Bütün bunların sonucunda bizde seyahatle ilgili genel bir niyet şekillenir. Bu seyahatimle ilgili şunu söyleyebilirim: Beklediğimden daha da hoş geçti.
Damla Karakuş: Teşekkür ederim.
Rövşen Abdullahoğlu: Teşekkür ederim.
*
Damla Karakuş
Instagram:
