“Ben Orada Değildim Üstelik Siz de Yoktunuz!” İsmiyle bile bir anda çekmiyor mu? Burak Aksak, Leyla ile Mecnun’dan sonra esasen hepimizin gönlünü kazanmıştı. Artık ise, absürt hikayeleri ile insanın ruhunu sarıyor. Zira bu kitap, Aksak’ın özgeçmişi! Bence bunun hissesi büyük. Bunu yalnızca ben okudukça hissetmiyorum, kendisi de söylüyor:
“Bu kitap, arbedeli olduğum hayatla barışma gayretlerimin toplamıdır. Çocukluğum, birinci gençlik yıllarım, yanılgılarım, yanlışsız bildiğim yanlışlarım, sahip çıkmaya çalıştığım umutlarım, sevdiklerim, kaybettiklerim var bu kitabın içinde. Gerçekleşen hayallerimin şaşkınlığı, başarısızlık sandığım tecrübelerin utancı, hatırlayamadığım yüzler ve sesler bâtın her satırında. Nerede doğduğum, ne okuduğum, neler yaptığım mühim değil. Bir sonraki kitaba kadar biyografim bu kitabın içindekiler kadar. Eski ve yeni öykülerimi bir ortaya getirerek tüm geçmişimi koyuyorum avuçlarına…”
Aslında biraz da muharririn ruhunu keşfetmenin seyahati bu şimdi… Kitap daha evvel görmediğimiz, üzerine pek düşünmediğimiz birçok şeyle bizi göz göze getiren 36 kıssadan oluşuyor. Kendini bir anda kahramanların dünyasından biri olarak buluveriyor insan. O denli ki sayfaları bir bir çevirdikçe onlar anlattı, ben dinledim güya. Kimine öfkelendim, kimine çok güldüm, kimine sıkı sıkıya sarılmak, kiminin gözlerindeki yaşları silip kalbine küçük umut tohumları ekmek istedim. Hiç bilmediğim insanların hayatına ettiğim bu tanıklık, hakikaten de bazen İstanbul’a zirveden bakmak, bazen de kentin hiç bilmediğim sokaklarında ellerim ceplerimde dolaşmak üzereydi. Bu kitap, içimizi bunaltan caddelerden orta sokaklara kaçışımız, olmaktan korkarken kendimizi bulduğumuz o yer, bir “Oh be!” demek için çırpınışımız, içimizi titretecek bir küçük gülüşün peşinde harcayacağımız ömür, sokaklarda atmak isteyeceğimiz kahkahalar… İçimizden kopan tüm hislerin yolculuğu…
Siz neler hissettiniz okurken? Kitap daha çok yeni olağan. Okumadıysanız da kesinlikle listenize alın. Ben de öncesinde birkaç cümle alıntı paylaşayım sizinle. Haydi başlayalım…
(TÜYAP 2019, imza gününden)
– Ben bu dünyanın nizamını değiştirecek olanım. Kahramanlarınızı öldürmeye geldim. Zira nerede bir kahraman varsa orada zulüm de vardır. Zulmü legalleştirme gayretleridir tüm kahramanlık öyküleri. Kahramanlarınızı öldürün. Ya da bırakın bunu sizin yerinize ben yapayım. Ancak öncelikle, fazla akbili olan var mı?
*
-Belki de hayat, bir şeylere yetişmeye çalışırken kaçırdığımız anların toplamıydı. Bir durup düşünsek hayatın sırrına erecektik tahminen. Veyahut kafayı sıyıracaktık kendimizi dinlemekten…
*
-Hayata karışmadan geçip giden ömür tazeliğini koruyamadan çürümeye, insanlara dokunmadan kurulan fikirlerse, örümcek ağlarıyla kaplanmaya başlar.
*
-‘Mutlaka görüşelim’ diyen beşerler bir sonraki rastlantısal müsabaka anına kadar asla görüşmez, birbirlerini arayıp sormazlar. Bu, hayatın yazılı olmayan kurallarından biridir.
(TÜYAP 2019, imza gününden)
-Dünyaya güzelleştiremem, buna gücüm yetmez. Fakat acılarınızı taşıyabilirim. Hepsini verin bana. Aşka ve arkadaşlığa inanmayanlar ismine yapabilirim bunu.
*
-Benim kendime ilişkin bir yolum hiç olmadı. Daima oburlarının izlerini takip ettim. Yolun nereye varacağını bilmeden koştum yalnızca. Koştukça güçlenirim sandım. Olmadı. Esasen hangimiz bir canlının yaşama içgüdüsünden daha güçlü olabiliriz ki?
*
-Uzun bir mühlet görüşemezsiniz. Çok sonra rastlaşırsınız ismi kıymetsiz bir sokakta. Göz göze gelince yüzün güler. Ellerini nereye koyacağını bilemezsin, fazla gelirler vücuduna. Tüm hoşluğuyla, gülümseyerek sana yaklaşır. Çirkinliğinden utanırsın. Yüzündeki yara izleri sızlar. Varlıklarını hatırlatır sana. Uzun uzun sarılır, yara izlerine dokunur. Sessiz dudaklarını öper, içinden gökkuşağı geçen gözlerini diker gözlerine. Apansızın “Seni seviyorum” der. İşte bu yalnızca sinemalarda olur. Zira hayat, beşere asla acımaz.
*
-Kalbimin içi deniz. Karımın gözleri üzere. Öylesine umut dolu, öylesine sonsuz. Tüm bu karmaşaya, yangına, gürültüye, çaresizliğe ve arayışa katlanma sebebi. Ben çoktan kafayı kırdım aslında. Kalbimiz kırılmasın o bize kâfi. İçerideki deniz çöl olmadıkça sorun yok. İnsanın kaçacak denizi olmalı. O su temizler her şeyi.
Ben Orada Değildim Üstelik Siz de Yoktunuz
Burak Aksak
Küsurat Yay.
S.: 240
Kitabı satın almak için tıklayınız: idefix
*
Damla Karakuş
[email protected]
Instagram: biyografivekitap
