İngiltere’nin başşehri Londra’daki müze, en büyük Troya stantlarından birine konut sahipliği yapmaya hazırlanıyor.
TROYA GERÇEK VE EFSANEVİ TARAFLARIYLA ANLATILIYOR
Yarından itibaren özel bir salonda gezilebilecek olan “Troy: Mit ve Gerçek” isimli stantta yaklaşık 300 eser yer alıyor. 1868’den itibaren Alman tüccar ve amatör arkeolog Heinrich Schliemann’ın üç parti halinde yurt dışına kaçırdığı yapıtların bulundukları ülkelerden toparlanarak bir ortaya getirildiği stantta, Troya gerçek ve efsanevi taraflarıyla anlatılıyor.
HAZİNELERİN ORJİNALLERİ YERİNE İMİTASYONU
Almanya’daki Berlin Müzesi, İngiltere’deki Ashmolean Müzesi ve Danimarka Ulusal Müzesi’nden getirilen eserler ortasında, çömlekler, gümüş kaplar, bronz silahlar, heykeller ve lahitler bulunuyor. Fakat stantta beş bin yıllık antik kentten kaçırılan ve şu anda Rusya’nın başşehri Moskova’daki Puşkin Müzesi’nde sergilenen altın Troya Hazineleri’nin orjinalleri yerine yalnızca iki takının 19’uncu yüzyılda yapılan imitasyonuna yer veriliyor.
CEZA ÖDEYİP TEKRAR HAFRİYATA BAŞLADI
Homeros’un ünlü İlyada ve Odysseia destanlarına mevzu olan ve Çanakkale sonları içinde bulunan kente ve yaşanan savaşa ait Roma İmparatorluğu ve sonrasındaki devirlerde yapılan eserler de stant kapsamında görülebiliyor. Standın küratörlerinden Lesley Fitton, Schliemann’ın yapıtları bulduğu vakit Troy antik kentinden gizlice çıkarıp Yunanistan’a götürmesinin yanlışlığına işaret etti. Schliemann’a verilen hafriyat müsaadesinin bu türlü bir şeyi yapmasını kapsamadığını kaydeden Fitton, Alman amatör arkeologun dört yıl sonra ceza ödeyip, yine hafriyata başladığını anlattı.
“ETİK BİR SORU VAR: NEREDE OLMASI GEREKİYOR?”
Schliemann’a yaptıklarının ahlaki ve etik açından daha sonra çok daha karmaşık bir hale geldiğini kaydeden Fitton, “Eserler Atina’daydı, vefatının akabinde ortalarında stantta gördüğünüz çömleklerin de olduğu büyük bir koleksiyon bıraktı ve bunlar vatandaşı olduğu Almanya’ya, Berlin’e bağışlandı. İkinci Dünya Savaşı’nın sonunda Rus askerleri Berlin’e girdiğinde altın kimi modüller, mücevherler Moskova’ya, Rusya’ya götürüldü. Evvel kayboldular, 1990’larda yine ortaya çıktılar. Münasebetiyle bu yapıtların nerede olması gerektiği konusunda hayli karmaşık etik bir soru var ortada.” diye konuştu.
